Δήμος, εκκλησία και κάτοικοι καταγγέλλουν εδώ και οκτώ χρόνια τον ιδιώτη που μεταβίβασε σε επιχείρηση συμφερόντων του Κατάρ μια ολόκληρη περιοχή στα Ορεινά της Ζακύνθου, πάνω από τη διάσημη παραλία του Ναυαγίου, που τους ανήκει. Η Δικαιοσύνη προχωράει αργά, αλλά τους δικαιώνει, ενώ οι πολιτικοί όλα αυτά τα χρόνια έχουν ναρκοθετήσει πολλές φορές τον αγώνα των κατοίκων στο παρασκήνιο.
Και παρότι στο προσκήνιο λίγοι πολιτικοί τολμούν να πάρουν δημόσια το μέρος των συγκεκριμένων «επενδυτών» στην υπόθεση αυτή, στην πράξη όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν την τελευταία δεκαετία είχαν πρόσωπα που ενεπλάκησαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και πάντως όχι απαραίτητα υπέρ του δημόσιου συμφέροντος.
Η υπόθεση αυτή συμπεριλαμβάνει όλες τις νεοελληνικές παθογένειες και έχει πολύ χρήμα, ίντριγκα, διαφθορά, διαπλοκή, κατασκοπεία, παρασκήνιο και τους πρωταγωνιστές της «επένδυσης» να αντιμετωπίζουν τους κατοίκους της Ζακύνθου ως ιθαγενείς. Από τους μεσάζοντες των «επενδυτών» που τους ζητούσαν να μην αντιδράσουν γιατί «θα έρθουν οι Καταριανοί και θα μοιράζουν φιλοδωρήματα χιλιάδων δολαρίων» μέχρι τον Άδωνι Γεωργιάδη, που δήλωνε πέρσι στη Βουλή ότι αν οι Ζακυνθινοί δεν θέλουν επενδύσεις και προτιμούν να πεινάσουν, «ας πεινάσουν» και αναρωτιόταν αν η εναλλακτική είναι να τρώνε βελανίδια.
Οι ιστορίες με τους πλούσιους εμίρηδες που έρχονται με τα πετροδολάριά τους για να τα επενδύσουν στη φτωχή Ελλάδα, εκτός από σενάρια κωμωδιών των ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ‘60 με απατεώνες που προσπαθούν να πιάσουν την καλή, μας έχουν χαρίσει και πάρα πολλά πρωτοσέλιδα τα τελευταία δέκα-δώδεκα χρόνια από την αρχή της οικονομικής κρίσης. Αμέτρητοι ήταν οι τίτλοι, ειδικά την περίοδο 2010-2014, για τις σούπερ επενδύσεις που θα έφερναν τα καταριανά κεφάλαια, τα οποία θα δημιουργούσαν ένα ελληνικό Ελντοράντο.
Στην πραγματικότητα, τα σενάρια των ελληνικών ταινιών και τα αληθινά γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας με τους εμίρηδες στη χώρα μας έχουν αρκετές ομοιότητες.
Με ένα ενετικό έγγραφο που κανείς δεν ήξερε τι έλεγε πωλήθηκαν παρανόμως 15.000 στρέμματα σε επιχείρηση της βασιλικής οικογένεια του Κατάρ, τα οποία περιλάμβαναν ναούς, μοναστήρια, αιγιαλούς, δάση και την καλλιεργήσιμη γη δεκάδων καθημερινών ανθρώπων που ζούσαν από αυτήν.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Βασιλικής Σιούτη στο https://www.lifo.gr