Μια ακόμα ιδιαιτερότητα στο Ζακυνθινό Μεγαλοβδόμαδο είναι ότι ο Εσταυρωμένος δεν εξέρχεται μετά το πέμπτο Ευαγγέλιο, όπως συνηθίζεται σε άλλους τόπους, αλλά μετά το ενδέκατο Ευαγγέλιο. Ο ψάλτης μπροστά στον Εσταυρωμένο ψάλλει, κατά το ζακυνθινό μέλος, τον ύμνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…», ενώ αμέσως μετά ψάλλεται από τη χορωδία ή τους ψάλτες, επίσης μόνο στη Ζάκυνθο, ο περίφημος Ψαλμός «Ίνα τι εφρύαξαν έθνη…» μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, ενώ λιτανεύεται ο Εσταυρωμένος. Το δωδέκατο Ευαγγέλιο «Τη επαύριον…», ψαλλόμενο κι αυτό οπωσδήποτε στα «Ζακυνθινά», αποτελεί το αποκορύφωμα της Ακολουθίας της Μεγάλης Πέμπτης.
Σύμφωνα με μαρτυρίες παλιότερων Ζακυνθινών, αυτό έγινε για να προλαβαίνουν οι κάτοικοι του νησιού, αγρότες στο σύνολό τους σχεδόν τότε, να επιστρέψουν από τα χωράφια, να ετοιμαστούν και να πάνε στην εκκλησία.
Δείτε το βίντεο από τον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου των Ξένων και Τιμίου Προδρόμου: