Με αγαλλίαση μεγάλη, παρακολουθώ τις τελευταίες ώρες, τις διεργασίες για να περάσουνε από ΚΤΕΟ τον «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ» καθώς και την πρεμούρα των μελών της «Επιτροπής Απαλλοτρίωσης». Κόσμος και κοσμάκις, πολιτικοί, μεσίτες, δασάρχες, επιχειρηματίες και ξενοδόχοι, «σφάζονται» απάνου και κάτου στο Ναυάγιο, για τη «δημόσια ωφέλεια» όπως λένε και για το… «μεγάλωμα της περιουσίας του κράτους»! Τι να πεις: «Θεία τύχη για την Ζάκυνθο»!
Βλέπω, επίσης, και μια απέχθεια για τον Δήμαρχο του Δήμου Ζακύνθου καθώς η επιλογή του, λέγεται, για την Επιτροπή, δεν προέκυψε μέσα από διαδικασίες, όπως για παράδειγμα συνέβη στο Επιμελητήριο την Περιφέρεια και αλλού!
Διαπιστώνω, τέλος, και μια επίθεση προς στο πρόσωπό μου. Αλλά δεν βαριέσαι βρε αδελφέ, πάντα τα δέντρα με καρπούς πετροβολούν… κι ας είναι και βελανίδια!
Ωστόσο, η αλήθεια είναι πώς η τοπική Εκκλησία, ως θεματοφύλακας μιας ιστορίας πέντε (5) και πλέον αιώνων στην περιοχή, αντιστάθηκε από την πρώτη στιγμή σθεναρά σε αυτή την κρατική κομπίνα και κάλεσε εγγράφως και επανειλημμένα τον Δήμο Ζακύνθου, τους κατοίκους, τους τοπικούς επιχειρηματίες (Ξενοδόχους) και το ελληνικό Δημόσιο σε συνεργασία, για την προστασία και ανάδειξη του φυσικού, ιστορικού και πολιτιστικού κάλλους της περιοχής του Ναυαγίου Ζακύνθου. Παρουσίασε δημόσια μελέτη αξιοποίησης ολόκληρης της περιοχής και ανέμενε καρτερικά τις αποφάσεις των αρμοδίων Υπουργών, των Γραμματέων και της Ελληνικής Δικαιοσύνης, προασπίζοντας παράλληλα με κάθε θυσία, το βιος και την περιουσία των κατοίκων των Ορεινών.
Αλλά δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, ένας Κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη…πρέπει να περιμένουμε να ‘ρθουν και τα χελιδόνια!
Ο ΔΩΔΩΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ