Η Ιδιαίτερη Τιμή του Αγίου Διονύσιου στην Νήσο Ζάκυνθο
Ο Άγιος Ιεράρχης και θαματουργός Διονύσιος Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης προστάτης και έφορος της νήσου Ζακύνθου αποτελεί έναν σημαντικό Άγιο Ιεράρχη της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας . Όπως είναι ιδιαίτερα γνωστό ο Άγιος γεννήθηκε στο νησί της Ζακύνθου το έτος 1547 από μια ευλαβέστατη και οικονομικά επιφανείς οικογένεια του νησιού αυτή των ΄΄ Σιγουρων ΄΄. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δραγανίνος , μάλιστα η παράδοση του νησιού αναφέρει ότι ο ανάδοχος του ήταν ο Άγιος Γεράσιμος κεφαλλήνιας ο οποίος διετέλεσε εφημέριος του ιερού ναού Αγίου Λαζάρου πόλεως Ζάκυνθου .
Σε ηλικία μόλις 19 ετών αποφάσισε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να αφιερωθεί στον νυμφίο της καρδίας του τον Ιησού Χριστό και αποφασίζει και πηγαίνει στα Νησιά των Στροφάδων στο ιστορικό εκείνο μοναστήρι των Παλαιολόγων οπού ο μοναχισμός εκείνη την εποχή άνθιζε στην περιοχή και μετονομάστηκε σε Δανιήλ . Το έτος 1537 χειροτονήθηκε επίσκοπος Αιγίνης αλλά η επισκοπική του διακονία διήρκεσε λίγο διάστημα μιας η αγάπη του για την ιδιαίτερη του πατρίδα τον ωθεί στο να επιστρέψει πίσω στο νησί της Ζακύνθου και ανέλαβε τα καθήκοντα εφημερίου του Αγίου Νικολάου του Μώλου στην πόλη της Ζακύνθου. Στην συνέχεια γίνεται ηγούμενος της ιστορικής μονής Αναφωνήτριας όπου και παραμένει εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του . Κοιμήθηκε στις 17 Δεκέμβριου του έτους 1622 και η ανακομιδή του ιερού του λείψανου πραγματοποιήθηκε μεταξύ των ετών 1625-1645. Στο νησί του η αγάπη και η λατρεία προς το σεπτό προσώπου του είναι ιδιαίτερη.
Τα βαπτιστικά ονόματα που επικρατούν στο νησί με κυρίαρχο αυτό το ΄΄ Διονύσιος ΄΄ για τους άνδρες ΄΄ Διονυσία ΄΄ για τις γυναίκες αλλά και το όνομα ΄΄ Δραγανίγος ΄΄ και ΄΄ Σιγούρος ΄τα οποία μάλιστα εορτάζονται στην μνήμη του είναι συχνά στο νησί . Ιδιαίτερα είναι τα έθιμα του νησιού τα ΄΄ Αντέτια ΄΄ κατά το ζακυνθινό ιδίωμα τα οποία είναι μοναδικά στην Ελλάδα . Η γιορτή του τόσο τον Δεκέμβριο όσο και τον Αύγουστο έχει τριήμερη διάρκεια μάλιστα από την 9η του Δεκεμβρίου υπάρχει ειδοποίηση από το καμπαναριό τα λεγόμενα ΄΄ Σένια΄΄ που θυμίζει στους ζακυνθινούς ότι επίκειται η εορτή του προστάτου τους με 12 κανονιές που συμβολίζουν τις μέρες που παραμένει το ιερό σκήνωμα στη θύρα του .
Θα ήταν παράλειψη μας να μην αναφέρουμε ότι η λατρεία αυτήν των ζακυνθινών στον Άγιο είναι αποτυπωμένη και στους ντόπιους ποιητές με χαρακτηριστικό το σονέτο του Διονυσίου Σολωμού αλλά και άλλων ντόπιων και σημαντικών ποιητών του νησιού. Μάλιστα οι ζακυνθινοί έχουν και τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο ικεσίας προς τον Άγιο με τις εκφράσεις ΄΄ Άγιο μου κορμάκι ΄΄ η ΄΄ Άγιε μου Σιγούρο ΄΄ να λέγονται σε καθημερινό βαθμό σε όλες της πλευρές του νησιού . Η καθημερινή επίσκεψη στην εκκλησία του από τους ζακυνθινούς είναι συχνό φαινόμενο με το να πηγαίνουν και να του λέγουν τα μυστικά τους, τις χάρες, τις λύπες τους αλλά και οτιδήποτε τους βασανίζει και τους συμβαίνει στην καθημερινότητα τους .
Τελειώνοντας αυτή την μικρή μας παρουσίαση σχετικά με τον Άγιο της συγγνώμης και την τιμή του στην Ζάκυνθο θα πούμε ότι για να αναφερθούμε με λεπτομέρειες στην τιμή του και στα ιδιαίτερα έθιμα που επικρατούν στο νησί θα χρειαστούμε πάρα πολλές σελίδες αλλά και μέσα από την σύντομη αυτή παρουσίαση θα πρέπει να κρατήσουμε ότι εμείς σαν επόμενες γενιές πρέπει να διαφυλάξουμε αυτή την πίστη και την παράδοση των προγόνων μας και να μην ξεχνάμε τους Αγίους μας η οποίοι αποτελούν τους αληθινούς πρεσβευτές στο ιερό θυσιαστήριο του κυρίου .
Κωνσταντίνος Γιατράς
Τελειόφοιτος θεολογίας – ερευνητής