ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
Εμπρός, εμπρός Ζακυνθινοί, πλυθείτε, χτενιστείτε,
και βουρλισμένοι από χαρά, από τα σπίτια βγείτε.
Στην παραλία τρέξετε, με την ορμή του βέλους,
του θέατρου τα εγκαίνια, θα γίνουν επιτέλους.
Φορέστε τα κοστούμια σας, φορέστε και καπέλα,
ο Αρετάκης τελικά, θα κόψει την κορδέλα.
Παπόρια θα σφουρίζουνε, καμπάνες θα βαρούνε,
και χίλια δυό χαμόγελα, θα φωτογραφηθούνε.
Εμπρός, μη χάνετε καιρό, ντρίττα στράτα-μαρίνα,
και διπλαρώστε Βουλευτή, Περιφερειαρχίνα.
Παπάδες θά ‘ναι από κοντά, Δεσπότες, Αθηναίοι,
και δημοτικοσύμβουλοι πρώην και νυν και νέοι.
Πιάστε μια θέση στη γωνιά Λομβάρδου και Φιλιώτη,
μα αμπονώρα τρέξετε, νά ‘σαστε πρώτοι-πρώτοι,
γιατί πολλοί, όπως εσείς, θέλουνε πρώτη θέση,
και όπως πάντα, σπρώχνοντας, θα κάτσουν μέσ’ στη μέση.
Βιαστείτε συντοπίτες μου, βίρα, όλο πιλάλα,
ελπίζω να γίνει η αρχή, να δούμε έργα μεγάλα.
Κι αν θέλει ο Θέος ν’ αξιωθώ, να δω κάποιον κηφήνα,
να κάνει τα εγκαίνια, στην έρμη τη μαρίνα.
Δύ-στιχος